Το 8ο θύμα του Τζακ Αντεροβγάλτη

H Βικτωριανή εποχή ήταν απόλυτα πουριτανική και συντηρητική. Με εκατοντάδες κανόνες «καλής συμπεριφοράς» και το «ήθος» αποτελεί απο μόνο του μια μορφή δικαιοσύνης.Για παράδειγμα, αν σε ενα ζευγάρι ο άντρας μετάδιδε Σύφιλη στην συζυγο του, προκειμένου να κρατηθεί η τιμή του άντρα ανέπαφη,ο γιατρός δεν της ανέφερε οτι έπασχε απο σύφιλη αλλά απο κάποια άλλη ασθένεια. Ενω ο άντρας στην Βικτωριανή εποχή έπρεπε να ειναι λογικοί,ανεξάρτητοι και δυναμικοί, οι γυναίκες έπρεπε να ειναι παθητικές, χωρίς αυτοπεποίθηση και να δείχνουν αυτοθυσία.Ελάχιστες γυναίκες κατάφερναν να σπουδάσουν ή να σπάσουν αυτον τον πολυ αυστηρό Βικτωριανό κώδικα,ζώντας την ζωή τους.

Σίγουρα η Florence Chandler δεν περίμενε κατι τέτοιο οταν επιβιβαζόταν στο καράβι για να πάει απο τις ΗΠΑ στην Βρετανία.Καταγόμενη απο μια εύπορη οικογένεια απο την Αλαμπάμα,ήταν 17 ετών οταν με μια θεία της αποφάσισαν να ταξιδέψουν σε όλες τις μεγάλες πρωτεύουσες της Ευρώπης. Όμορφη και δυναμική ,τράβηξε την προσοχή του εμπόρου βαμβακιού James Maybrick , 24 χρόνια μεγαλύτερο της. Μέσα σε έξι μέρες το ερωτικό ειδύλλιο οδήγησε στην αλλαγή σχεδίων της Florence. Μολις αποβιβάστηκαν στο Liverpool, James Maybrick και η Florence Chandler παντρεύτηκαν.Η δουλειά του James τον υποχρέωνε σε συχνά ταξίδια μεταξύ ΗΠΑ και Βρετανία,οπότε το ζευγάρι για ενα διάστημα έμεινε στην Virginia. Αργότερα μετακόμισαν στο Liverpool σε μια πολυτελή βίλλα μαζι με τα δυο παιδιά τους. Σύντομα σύννεφα αρχισαν να εμφανίζονται πάνω απο την σχέση του ζευγαριού.

Αυτό οφειλόταν στο οτι ο James Maybrick δεν ήταν ο ευθυτενής gentleman που η Florence πίστευε. Αρχικά είχε μια ερωμένη ιερόδουλη στην περιοχή του Whitechapel του Λονδίνου με την οποία είχε 5 παιδιά. Προκειμένου να κρατήσει η Sarah Ann Robertson κλειστό το στόμα της και να μην δημιουργηθεί σκάνδαλο, την πλήρωνε γύρω στις 100 λίρες το χρόνο (13.000 λίρες σε σημερινά χρήματα). Ο James επισκεπτόταν την Sarah Ann κάθε φορά που πήγαινε Λονδίνο,εν αγνοία της Florence.

Συν τοις αλλοις, ο James Maybrick παλαιότερα ειχε νοσήσει απο ελονοσία. Τον 19ο αιώνα για την αντιμετώπιση των ασθενειών χρησιμοποιούνταν διάφορα αμφίβολης δραστικότητας σκευάσματα όπως για παράδειγμα το «Fowlers Solution» το οποίο περιείχε αρσενικό.Παρόλο που η τοξικότητα του Αρσενικού ήταν γνωστή απο την αρχαιότητα, στην Βικτωριανή Βρετανία χρησιμοποιείτω κατα κόρον,ιδιαίτερα το τριοξείδιο του Αρσενικού (μια λευκή σκόνη). To «Fowlers Solution» για παραδειγμα θεωρείτω φάρμακο για το άσθμα,ψωρίαση,αναιμία και λευχαιμία. Το δεύτερο «φάρμακο» που χρησιμοποιούσαν ήταν η μορφίνη ,η οποία ήταν εξαιρετικά εθιστική (η οποία αντικαταστάθηκε απο την ηρωϊνη με την ελπίδα οτι θα απεξαρτηθούν οι χρήστες απο την μορφίνη. Είδαμε που κατέληξε αυτό).Ολα τα σκευάσματα αυτά ήταν εξαιρετικά επικίνδυνα αλλά σε μια κοινωνία όπου ο φιλελευθερισμός εμπόδιζε το κράτος να παρεμβάινει στην αγορά,τα σκευάσματα αυτα κυκλοφορούσαν ευρέως. Υποχόνδριος λογω της προηγούμενης ασθένειας του, ο James Maybrick κατανάλωνε μεγάλες ποσότητες αυτων των φαρμάκων. Η υγεία του πολύ σύντομα αρχισε να κλονίζεται.

Η Βικτωριανή ζωή για την Florence ήταν βαρετή και πληκτική ,αναγκαζόμενη να περνάει πολλές ώρες μονη της. Τζόγαρε και ψώνιζε παρόλο που οι δουλειές του James Maybrick δεν πηγαιναν καλά και αυτή δεν ειχε ακόμα κληρονομήσει την περιουσία της απο τις ΗΠΑ. Το 1888 ανακάλυψε τις εξωσυζυγικές σχέσεις του άντρα της και τον αντιμετώπισε. Ο James δεν έδειξε καθόλου να ενδιαφερεται για την πληγωμένη σύντροφο του και της είπε να ασχοληθεί με κάτι άλλο. Απομονωμένη ,μακριά απο την οικογένεια της , η Florence τότε αρχισε να φλερτάρει με εναν συνεργάτη του συζύγου της τον Alfred Brierley. Αν και κρατούσαν οσο το δυνατον πιο κρυφή την σχέση τους, η Florence έκανε το λαθος να κλεισει ενα δωμάτιο ξενοδοχείου χρησιμοποιώντας το όνομα του κουνιάδου της ( ο οποίος δεν την συμπαθούσε). Οταν ο James το έμαθε, εξοργίστηκε και απέκλεισε την Florence και τα παιδιά της απο την διαθήκη του. Το ζευγάρι συνέχισε να εμφανίζεται μαζί παρόλο που ο ένας μισούσε τον άλλο ( Ο James συνέχισε να επισκέπτεται την ερωμένη του στο Λονδίνο). Σε μια κοινή τους έξοδο, ο James είδε την Florence να μιλάει με τον Alfred Brierley και έγινε έξω φρενών. Γυρνώντας σπίτι του, ξυλοκόπησε την Florence και την απείλησε οτι θα έπαιρνε διαζύγιο. Τα διαζύγια στην Βικτωριανή εποχή ήταν εξαιρετικά σπάνια και κατα κανόνα την «ευθύνη» του διαζυγίου έφερε η γυναίκα. Μια τέτοια εξέλιξη, θα άφηνε την Florence και τα παιδιά της χωρις χρήματα,σε μια ξένη χώρα. Η Florence αναγκάστηκε να συμβιβαστεί και πάλι.

Την άνοιξη του 1889,η κατάσταση της υγείας του James επιδεινώθηκε λόγω της χρήσης των σκευασμάτων.Ωστόσο οι υπηρέτες και ο κύκλος του James υποψιάστηκαν την Florence.Μερικές ημέρες πριν ειχε αγοράσει κολλητικά χαρτια για τις μύγες τα οποια περιείχαν αρσενικό και τα μούλιασε μέσα σε νερό. Ηταν μια συνηθισμένη τακτική των γυναικών τοτε για να φτιάχνουν κρέμες καλωπισμού. Αργότερα , μια νοσοκόμα που βρισκόταν στο σπίτι, είδε την Florence να αδειάζει ενα μερος του τονικ του άντρα της και να το αντικαθιστά με κάποιο άλλο υγρό. Ο αδελφός του James πηγε το υγρο αυτο για ανάλυση και ανακάλυψε οτι είχε αρσενικό. Η Florence είπε οτι ο άντρας της ειχε ζητήσει να βάλει αρσενικό μέσα στο τονικ του.Οι γιατροί που εξέτασαν τον James του χορήγησαν ενα φάρμακο το οποιο περιείχε υδροκυάνιο.

Στις 10 Μαϊου ,ένας απο τους αδελφούς του James είδε την Florence να αδειάζει το περιεχόμενο ενος μπουκαλιού σε ενα άλλο.Άμεσα την κατηγόρησε οτι θέλει να δηλητηριάσει τον James και πηγε το περιεχόμενο του μπουκαλιου για ανάλυση,ενω ουσιαστικά την συνέλαβε.Η ανάλυση δεν έδειξε τίποτα επικίνδυνο αλλά η έρευνα στο σπίτι αποκάλυψε οτι υπηρχαν μεγάλες ποσότητες αρσενικού σε σχέση με αυτές που ειχε αποστάξει η Florence απο τα κολλώδη χαρτιά. Την επόμενη μέρα ο James πέθανε.

Άμεσα η Florence συνελήφθη και κατηγορήθηκε για τον φόνο του James. Μια υπηρέτρια μαλιστα παρουσίασε ενα γράμμα το οποιο της ειχε πει η Florence να ταχυδρομήσει αλλα η υπηρέτρια το κράτησε. Το γράμμα αυτό ειχε ως παραλήπτη τον Alfred και ουσιαστικά έδειχνε οτι η κατάσταση στο σπίτι των Maybrick δεν ήταν αυτο που ήθελαν να παρουσιάζουν προς τα έξω.Η Florence ήθελε να εγκαταλείψει τον James και να γυρίσει στις ΗΠΑ με τον Alfred.

Ωστόσο η νεκροψία του James δεν ενοχοποιούσε την Florence αφού η ποσότητα αρσενικού που είχε στην κατοχή της ηταν πολυ μικρότερη απο αυτήν που βρέθηκε στην σωρό του.Το πιο πιθανό είναι οτι τα «φάρμακα» που έδωσαν οι γιατροί δυο εβδομάδες πριν τον θάνατο του να επιδείνωσαν την ήδη κακή του κατάσταση. Οσον αφορά το αρσενικό, ενα Βικτωριανό σπίτι έβριθε απο αρσενικό, απο τις ταπετσαρίες μεχρι και το ψωμί. Απο επιστημονικής πλευράς, τα στοιχεία ήταν υπερ της Florence.

Αλλά στην Βικτωριανή κοινωνία, μια μοιχαλίδα γυναίκα ήταν εκ των προτέρων ένοχη. Το δικαστήριο έδωσε πολύ περισσότερο βάρος στον δεσμό της με τον Alfred Brierly παρά στην κατηγορία της δολοφονίας.Δεν έγινε κανένας λόγος για τις διαρκείς εξωσυζυγικές σχέσεις του James , θέτωντας ενα double standard όπως έλεγαν οι υπερασπιστές της Florence που περιελάμβαναν φεμινίστριες όπως η Josephine Butler αλλά και άντρες. Κατα την διάρκεια της δίκης,η Florence προσπάθησε να υπερασπιστεί την εαυτή της ,αποδεχόμενη οτι είχε σχέσεις με τον Brierly. Δυστυχώς η αποδοχή της «κατηγορίας» της μοιχείας, σφράγισε την μοίρα της Florence.Μετά απο μερικές ημέρες το δικαστήριο την καταδίκασε σε θάνατο για την δολοφονία του James Maybrick.Οι υπερασπιστές της κατηγόρησαν το δικαστήριο οτι την καταδίκασαν για μοιχεία οχι για την δολοφονία του James, ζητώντας το υπουργείο εσωτερικών να παρέμβει. Ο Henry Mathews που ήταν γραμματέας, θεώρησε οτι τα στοιχεία εναντίον της Florence ήταν ελάχιστα και οτι δεν μπορούσε να καταδικαστεί σε θάνατο. Η ποινή τελικά μειώθηκε σε ισόβια και αργότερα σε 15 χρόνια. Αρκετοί ηταν αυτοί που θεώρησαν απαράδεκτη την κίνηση του Mathews όπως η Βασίλισσα Βικτωρία που είπε «δεν μπορεί μια τόσο φρικτή γυναίκα να γλυτώσει (τον θάνατο) λόγω μιας ασήμαντης νομικής στρεψοδικίας».

Μετά απο 15 χρόνια η Florence θα αποφυλακιστεί και θα μετακομίσει πίσω στις ΗΠΑ.Εκεί θα γράψει ενα βιβλιο «15 χαμένα χρόνια» και θα κάνει ομιλίες διακηρύσσωντας την αθωότητα της. Θα περάσει τα τελευταία χρόνια της σε ενα παράπηγμα στο Gaylordsville στο Connecticut.Θα πεθάνει μόνη και φτωχή στις 21 Οκτωβρίου 1941. Μέσα στα ελάχιστα υπάρχοντας της ,υπηρχε μια βίβλος που περιείχε ενα ξεθωριασμένο χαρτί. Το χαρτί αυτό ηταν οδηγίες για το πως κατασκευάζεις κρέμες καλωπισμού απο κολλώδη χαρτιά. Απο την δικη και μετά ,δεν ανταμώθηκε ποτε ξανά με τα παιδιά της.

Περισσότερο απο 100 χρόνια μετά την δίκη, το 1992, ενα ημερολόγιο θα επαναφέρει στην δημοσιότητα την ιστορία των Maybrick. Μέσα στο ημερολόγιο αυτό περιγράφονται λεπτομερώς οι πέντε δολοφονίες γυναικών (συν άλλες δυο ) που έγιναν στην περιοχή του Whitechapel το 1888. Ο συγγραφέας ομολογεί στο τέλος οτι το όνομα του είναι Jack ο αντεροβγάλτης. Σύμφωνα με ειδικούς, το ημερολόγιο δεν ειναι πλαστό και ο γραφικός χαρακτήρας ταιριάζει με αυτόν του Maybrick.Το 1993 ενα ρολοϊ το οποιο λέγεται οτι ανήκε στον MAybrick είχε χαραγμένο μεσα «J. Maybrick» «I am Jack» καθώς και τα αρχικά των θυμάτων του. Κάποιοι αμφισβητούν τα στοιχεία ως πλαστογραφίες αλλά οι εξετάσεις που εχουν γίνει μεχρι στιγμής δείχνουν οτι μάλλον ειναι πραγματικά.To ημερολόγιο υποστηρίζουν οτι βρέθηκε κατω απο τις σανίδες του δωματίου του James MAybrick κατα τις εργασίες συντήρησης της οικίας του.

Είναι δυνατον ο James Maybrick να ήταν ο Jack; Οι υποστηρικτές αυτής της υπόθεσης ,θεωρούν οτι είναι πολυ πιθανό.Ο James Maybrick επισκεπτόταν πολυ συχνά το Whitechapel λογω της ερωμένης του και ειχε βίαιη συμπεριφορά προς την Florence. Ο λόγος για την δολοφονία των 5 γυναικών ήταν πιθανόν το μίσος του James για την Florence. Το ημερολόγιο περιέχει λεπτομέρειες απο τις δολοφονίες που εκείνη την εποχή ήταν γνωστά μόνο στην αστυνομία και τον δολοφόνο. Οσο για τα δυο παραπάνω θύματα τα οποια ο δολοφόνος αναφέρει οτι σκότωσε, εκείνη την περίοδο ειχαν σημειωθεί και άλλες δολοφονίες οι οποίες δεν ειχαν χρεωθεί στον Jack.Επίσης οι φόνοι έγιναν Παρασκευή,Σάββατο και Κυριακή, μέρες που ο Maybrick επισκεπτόταν το Λονδίνο.

Ένα ακόμα στοιχείο υπερ αυτής της υπόθεσης είναι οτι η δράση του Jack σταμάτησε το 1888. O James Maybrick το 1889 ήταν αρκετά αδύναμος ωστε να ταξιδέψει στο Λονδίνο απο το Liverpool πόσο μάλλον να συνεχίσει τις δολοφονίες. Οι εγκληματολόγοι εστιάζουν στο γεγονός οτι οι serial killers ποτέ δεν σταματάνε τους φόνους μεχρι να συλληφθούν είτε πεθάνουν.Πιθανότατα γνωρίζοντας οτι το τέλος ηταν κοντά, να θέλησε να πάρει την «δόξα» για τις δολοφονίες στο Whitechapel.

Το μόνο σίγουρο ειναι οτι ο James Maybrick κατέστρεψε την ζωή της Florence σε συνεργασία με την Βικτωριανή συντηρητική κοινωνία. Αν ισχύει τελικά οτι ήταν ο Jack ο αντεροβγάλτης ,η Florence είναι το 8ο θύμα του.